Wernisaż "Przedwiośnie szpachelką malowane"

 

Zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Tadeusza Blicharza Przedwiośnie szpachelką malowane, który odbędzie się 30 marca 2019 roku o godzinie 17.00, w Galerii „Szklany Dom” w Ciekotach.

O sobie

Z wykształcenia jestem chemikiem i całe zawodowe życie przepracowałem w tym zawodzie. Od kilkunastu lat mieszkam na skraju lasu we wsi Nowa Huta. Bliski kontakt z naturą o każdej porze dnia i roku sprawił, że najbliższa okolica stała się źródłem moich zachwytów i tematem moich fotografii. Zawsze z podziwem patrzyłem na dzieła impresjonistów, a także współczesnych malarzy krajobrazu. Niedoścignionym wzorem są dla mnie prace, między innymi, Jana Stanisławskiego, Jerzego Gnatowskiego oraz wielu malarzy Kazimierskiej Konfraterni. Od dawna chciałem malować. Często też, wydawało mi się, że nawet umiem to robić, jednak dopiero namowa przyjaciół i żywy kontakt z osobami pasjonującymi się malowaniem sprawiły, że postanowiłem spróbować swoich sił przy sztaludze. Swoją przygodę z amatorskim malowaniem rozpocząłem z chwilą przejścia na emeryturę. I tak, z mojej pasji fotograficznej zrodziła się fascynacja malarstwem. Głównym tematem moich prac jest otaczająca przyroda. Maluję w technice oleju i akrylu, najchętniej pejzaż i architekturę. Swoje prace oddaję Państwa ocenie i mam nadzieję że oglądanie moich obrazów da Państwu zadowolenie.

Tadeusz Blicharz

Jak się nauczyć malować ?

Jeśli chcesz zostać malarzem, rysunku nie kwap się uczyć.

Rozłóż przed sobą pędzle, najlepiej z sierści borsuczej,
białą weź farbę, bo jest początkiem wszystkiego,
a potem
weź żółtą farbę, bo wszystko na świecie dojrzewa,
potem
szarą weź farbę, gdy jesień niebo ołowiem pociąga,
nie zapomnij o czerni, bo wszystko swój koniec osiąga,
liliowego koloru nie żałuj,
śmiej się i płacz,
potem
weź granatu, by wieczór jak ptak zatrzepotał na dłoni,
potem
dodaj też czerwieni, żeby buchnęły płomienie,

potem

dorzuć nieco zieleni, niechaj gałąź na ogniu spłonie.
Zmieszaj te tony, jak uczucia w sercu tajone,
potem
uczucia i serce zmieszaj

z niebem i ziemią,
a potem...
Bo najważniejsze to płonąć i w ogniu nic nie żałować.
Może ktoś najpierw potępi, w pamięci jednak zachowa.

Bułat Okudżawa

tłumaczenie Ignacy Szenfeld