79. rocznica Zbrodni Katyńskiej i 9. rocznica Katastrofy Smoleńskiej
12 Kwietnia 2019
Złożeniem biało-czerwonych wiązanek kwiatów oraz zapaleniem zniczy przed pomnikiem Ofiar Katynia przy ul. Witosa rozpoczęły się w Chmielniku obchody 79. rocznicy Zbrodni Katyńskiej i 9. rocznicy Katastrofy Smoleńskiej.
W uroczystości, z udziałem władz samorządowych gminy Chmielnik z burmistrzem Pawłem Wójcikiem, przedstawicielem Zarządu Powiatu Kieleckiego Mariuszem Ścianą, udział wzięli radni Rady Miejskiej w Chmielniku, dyrektorzy i pracownicy jednostek podległych UMiG Chmielnik, przedstawiciele Nadleśnictwa Chmielnik, dyrektorzy i nauczyciele miejscowych szkół, mieszkańcy miasta pragnący zamanifestować swoją pamięć o tragicznych wydarzeniach sprzed lat.
Poczty sztandarowe wystawili: Związk Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych Koło w Chmielniku, Ochotnicza Straż Pożarna w Chmielniku, Towarzystwo Miłośników Ziemi Chmielnickiej, Powiatowego Zespołu Szkół w Chmielniku, Gimnajzum im. gen.K.Tańskiego w Chmielniku, Szkoły Podstawowej im. Stefana Żeromskiego w Chmielniku, Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Piotrkowicach oraz Armii Krajowej.
O godzinie 17.00 w sali widowiskowej Chmielnickiego Centrum Kultury, rozpoczął się poruszający sumienia, wstrząsający spektakl, na kanwie wiersza Aleksandry Pawłowskiej „Zamknęli oczy, by nie czuć już nic”, w którym wykonawcy słowem, piosenką, gestem, muzyką i innymi, nowatorskimi, środkami artystycznego przekazu, pokazali tragedię i grozę wydarzeń, rozgrywających się w lesie katyńskim, przed niemal osiemdziesięciu laty. Grupie teatralnej Powiatowego Zespołu Szkół w Chmielniku publiczność podziękowała owacjami na stojąco. Gratulacje, młodym aktorom, reżyserowi widowiska Andrzejowi Cupryjakowi-Sosze oraz współpracującym nauczycielom złożył Paweł Wójcik.
Kolejnym, podniosłym, aktem środowych wydarzeń była uroczysta Msza święta pod przewodnictwem ks. rektora seniora Władysława Sowy, odprawiona w kościele parafialnym pw. Niepokalanego Poczęcia NMP. Uczestników nabożeństwa powitał proboszcz parafii Chmielnik ks. Waldemar Krochmal.
Skłaniające do głębokiej refleksji, nacechowane miłością do Ojczyzny kazanie wygłosił ks. Krzysztof Frost, pallotyn, rekolekcjonista. Cytując strofy poezji, czynił rozważania nad krajem ojczystym, pytając – Czymże jesteś Polsko, że dla ciebie biegną szańce zdobywać, w biegu twierdze walić, ciebie bronić i braci ocalić… Prawił o wyjątkowości słów: wolność i niepodległość, przytaczał najpiękniejsze karty historii, traktujące o niezłomności, umiłowaniu wolności i nieugiętości tych, dzięki którym dziś czujemy się wolnymi Polakami.
Przywoływał znamienne cytaty z wystąpień świętego papieża Jana Pawła II oraz św. Pawła Apostoła. Cytował, niezwykle wzruszające, fragmenty poezji o. Zimy, benedyktyna – Czy słyszysz mowę tych mogił, tutaj w Ojczyźnie i na całym świecie. Czy słyszysz ostatnie słowa tych co przed Ojczystym Ołtarzem życie składali. Czy słyszysz tęsknotę serc tych co się po obczyźnie tułali z nadzieją zmartwychwstania tej ziemi… Czy słyszysz, z za grobu, narodowy hymn z pacierzem przeplatany. Czy słyszysz, z za grobu, łzy, cierpienie i krew wsączone w tę ziemię?... Dlatego wyznaję, całuję z czcią tę ziemię, jak ręce ukochanej Matki.
Natchniony, niezwykłością chwili, kaznodzieja, nawoływał do zgłębiania historii, chronienia niezwykłego daru, jakim jest niepodległość, poddawał w wątpliwość, niezrozumiały pęd do „stania się europejczykiem”, zadając pytanie - czy nie lepiej pozostać wiernym ojczyźnie Polakiem. Ubolewał nad tym, że w dwudziestym pierwszym stuleciu, głoszenie wzniosłego hasła „Bóg, Honor, Ojczyzna, w pewnych kręgach uważane jest za przestarzałe i niemądre. W retrospekcjach powracał do czasów rozbiorów, hańbiącej Targowicy, czasów wypierania się wartości i własnej tożsamości.
Twierdził, że Ojczyzna, to nieustannie dziejący się wybór pomiędzy tym co słuszne, właściwe i Boże. Czynione zawsze z pożytkiem dla wszystkich ludzi, a tym co pozorne, fałszywe, obłudne. Na pytanie – Jaką miarą, dziś, mierzyć patriotyzm, odpowiadał – Miłością do wolnej i ukochanej Ojczyzny, gotowością do walki, męstwa o poświecenia, gdy przyjdzie taka historyczna chwila, miłosierdziem, szlachetnością wobec będących w trudnej sytuacji rodaków, w myśl słów Chrystusa – Jedni, drugich brzemiona nieście.
Nawiązując do charakteru uroczystości, mocnym głosem wołał – Ziemio Katyńska, Ziemio Smoleńska! Czy ty zawsze będziesz przeklętą otchłanią Lewiatana, co chłonie w swojej czeluści tych co szlachetni, prawi – wybrańcy Boga? … Ta ziemia do Polski należy! Ta ziemia jest relikwią, przesiąkniętą polską krwią… A mówili, żeś przekopana, przesiana. Kłamali!. Jesteś polem wyschniętych kości i nie wolno nam zagubić ani jednej… Czy dowiemy się kiedyś całej prawdy o Katyniu, Smoleńsku? Nie pytajmy bezbożnych o to, kto zabił Prezydenta. Specjalnością „czarnych aniołów” jest kłamstwo, niszczenie pamięci i miłości… Dywagował: Kto winien śmierci Prezydenta- mgła, wąwóz, piloci, naprowadzający, czy brzoza? Myśmy ich zabili – słowami, kłamstwem, chamstwem przekleństwem i szyderstwem. Bezbożni oszuści, fałszywie płakali… Ci co zginęli stanęli pokornie przed Bogiem. Dla nich zaczęło się Niebo…
Zmierzając do zakończenia, bogatego w treści, pouczającego kazania, ks. Krzysztof prosił Stwórcę o przyzwolenie na uprzątnięcie domu ojczystego ze zgliszcz, ruin świętych, grzechów naszych i win przeklętych.
Ostatnim akordem obchodów Dnia Pamięci Ofiar Katynia, było złożenie biało -czerwonych wiązanek kwiatów oraz zapalenie zniczy przed Murem Patriotów Polskich, przy Placu Kościelnym. Po raz drugi, w tym dniu, rozległ się wspólnie zaśpiewany „Mazurek Dąbrowskiego”
Obchody 79. rocznicy Zbrodni Katyńskiej w Chmielniku
